ورزش شمشیربازی را بهتر بشناسیم - وبلاگ بازسازی ساختمان

به گزارش وبلاگ بازسازی ساختمان، شمشیربازی (Fencing) جزو ورزش های پرطرفداری است که دو ورزشکار با استفاده از شمشیرهای خاص بایکدیگر به رقابت می پردازند. مسابقات شمشیربازی در سه اسلحه فلوره (Floid)، اپه (Epee) و سابر (Sabre) انجام می گردد.

شمشیربازی یک ورزش تاریخی اما مدرن است. این ورزش در کنار ژیمناستیک، شنا، دو و میدانی و دوچرخه سواری جزو پنج ورزش قدیمی بازی های المپیک به شمار می آید. ورزشکاران با پوشیدن لباس های مخصوص و ایمن با استفاده از یکی از شمشیرهای سبک فلوره، اپه یا سابر در یک پیست 14.02 در 1.79 یا 2.01 متر به رقابت می پردازند. جنس این زمین شبیه تور فلزی است و وجود خطوطی در امتداد زمین نواحی مختلفی ایجاد نموده است.

تاریخچه شمشیربازی

شواهد نشان می دهد که پیدایش ورزش شمشیربازی ریشه در مبارزات دوئل شمشیرزنی تاریخ اسپانیا دارد. به اعتقاد بسیاری از مورخان شمشیربازی در اسپانیا بوجود آمد؛ چرا که بعضی از مهم ترین کتاب های مربوط در خصوص شمشیربازی توسط شمشیرزنان اسپانیایی نوشته شده است. سال 1471 پس از میلاد، اولین کتاب دستورالعمل های شمشیربازی توسط سرجی دی والرا اسپانیایی متشر شد. در این دوره اولین تکنیک های شمشیربازی ابداع و به مرور زمان در کشور اسپانیا توسعه یافت.

سال 1500 میلادی، ایتالیایی ها از نوعی شمشیر به نام ریپی یر مشابه به اسلحه شمشیربازی امروزی استفاده زیادی می کردند. با افزایش شهرت این اسلحه، آنها بعضی تکنیک های شمشیرزنی را برای مبارزات دوئل توسعه دادند. توسعه و پیشرفت این ورزش در اروپا تا جایی پیش رفت که در سال 1567 میلادی، پادشاه فرانسه شارل نهم، به صورت رسمی آموزشگاه شمشیربازی فرانسوی را راه اندازی کرد. شش سال بعد، کارشناس ارشد شمشیربازی فرانسوی، هنری دی سنت دیدیر، اولین رساله شمشیربازی فرانسوی را منتشر کرد که استفاده از نوعی شمشیر شبه اپه و طبقه بندی بسیاری از مبانی حمله و دفاع شمشیربازی را در اصول خود جای داده بود. در سال 1650، ظاهر شمشیرهای ریپی یر دچار تغییراتی شد و اسلحه فلوره (foil) به عنوان شمشیر تمرینات ابداع شد. در سال 1700 میلادی، اسلحه اپه در میان اروپاییان به عنوان اسلحه مبارزات دوئل شناخته شد، و اسلحه سابر به عنوان اسلحه ملی مجارستان اعلام وجود کرد. در سال 1763، مبارزات شمشیرزنی توسط دومنیکو آنجلو به ورزش شمشیربازی تبدیل شد. او با انتشار یک کتاب در همین زمینه تاثیر زیادی بر توسعه ورزش شمشیرزنی داشته است.

در اروپا، شمشیر بازی از محبوبیت و درنتیجه پیشرفت های بیشتری برخوردار شد، طوری که در سال 1780، اولین ماسک شمشیربازی توسط کارشناس شمشیرزنی فرانسوی، نیکولاس دی لابوسیر اختراع شد. در سال 1874، با مهاجرت کارشناسان فرانسوی و ایتالیایی شمشیربازی اولین مدرسه شمشیربازی آمریکایی در این کشور تاسیس شد. در سال 1896، شمشیر سابر و فلوره به بازی های المپیک وارد شدند. اما از شمشیر اپه در بازی های المپیک 1900 رونمایی شد. بالاخره با گسترش این ورزش، در سال 1913، فدراسیون بین المللی شمشیر بازی (FIE) تاسیس شد. از سال 1950 به بعد، کشورهای شرق اروپا، مانند رومانی، لهستان و شوروی در زمینه ورزش شمشیربازی قدرت خود را افزایش دادند، و سلطه ایتالیا و فرانسه بر این ورزش را از میان بردند. استایل شمشیربازی اروپای شرقی بیشتر بر تحرک و سرعت مبتنی است.

قوانین و ویژگی اسلحه شمشیربازی

در حال حاضر سه اسلحه مدرن شمشیربازی وجود دارد: فلوره، اپه و سابر. شمشیربازی با هر کدام دارای قوانین و استراتژی های خاص خود است. برای انجام یک رقابت شمشیربازی به این موارد احتیاج است: حداقل 2 شمشیر، یک لباس مخصوص سفید رنگ الکترونیکی، محافظ دست، دو سیم متصل به بدن و ماسک، جوراب های بلند تا زانو، دستکش و شلوار مخصوص کوتاه که سر زانو جمع می گردد.

فلوره

شمشیر فلوره یک سلاح سبک تهاجمی با حداکثر وزن 500 گرم است. سبک فلوره بالاتنه را هدف قرار می دهد، اما نه دست و پا. این اسلحه یک محافظ یا گارد کوچک دایره ای دارد که برای محافظت از دست در برابر حملات مستقیم استفاده می گردد. از آنجایی که در سبک فلوره دست یک هدف معتبر نیست، وجود این محافظ عمدتا برای ایمنی است. لمس تنها با نوک شمشیر محاسبه می گردد؛ برخورد با کنار تیغه در دستگاه الکترونیکی ثبت نمی گردد (و باعث توقف مسابقه نیز نمی گردد). برخوردهایی که خارج از ناحیه. معین شده ایجاد گردد در اصطلاح با نام Off-target شناخته شده و بر روی تابلو الکترونیکی با یک رنگ معین نشان داده می گردد، باعث توقف بازی شده اما امتیازی به شمشیرباز تعلق نخواهد گرفت. فقط یک لمس کوچک برای دریافت امتیاز حمله کافی است. اگر هر یک از شمشیربازان در یک فاصله زمانی نزدیک چندصدم ثانیه ای به هم ضربه ای وارد نمایند، تابلو الکترونیکی همزمان دو چراغ روشن می نماید، در این حالت داور از قانون تقدم استفاده می نماید. تقدم یعنی کدام شمشیرباز زودتر از دیگری حمله نموده است. برای آغاز حمله شمشیرباز باید با نوک اسلحه و با دست کشیده ناحیه هدف بدن شمشیرباز دیگری را تهدید نموده باشد. شرایط متنوعی در این مورد وجود دارد که توسط داور تشخیص داده می گردد.

اپه

اپه نیز مانند فلوره یک سلاح تهاجمی است. اپه در مقایسه با فلوره سنگین تر است و وزن آن حاکثر به 778 گرم می رسد. در سبک اپه کل بدن مورد هدف قرار می گیرد. محافظ دست در اپه یک دایره عظیم است که به سمت قبه شمشیر کشیده شده است. درست مانند اسلحه فلوره، در این سبک نیز تمامی امتیازات با اصابت نوک شمشیر محاسبه می گردد و کناره آن تاثیری بر امتیازات تابلو الکترونیکی ندارد (بازی نیز متوقف نمی گردد). از آنجایی که اصابت به تمامی نقاط بدن جایز است، مفهومی به نام Off-target وجود نخواهد داشت. اما اگر شمشیرباز به طور تصادفی با شمشیر خود به زمین ضربه بزند، چراغی بر روی تابلو روشن شده و امتیاز به طرف مقابل داده می گردد. برخلاف سایر و فلوره، اپه از قانون تقدم پیروی نمی نماید، و اگر دو شمشیرباز همزمان به یکدیگر حمله نمایند و ضربه وارد گردد، به هر کدام امتیاز تعلق خواهد گرفت. اما اگر در سرانجام یک بازی امتیازات برابر باشد و یک ضربه همزمان ایجاد گردد، امتیازی به افراد تعلق نخواهد گرفت.

سابر

سابر یک اسلحه سبک و تهاجمی است که تمامی نقاط بالاتر از کمر را مورد هدف قرار می دهد. سابر جدیدترین سلاح در شمشیربازی است. حداکثر وزن سابر مانند فلوره 500 گرم است. در این اسلحه، محافظ دست با وجود یک قوس به انتهای دسته متصل می گردد. در طول شمشیربازی این قوس به سمت خارج تمایل دارد تا از اصابت ضربه به دست و انگشتان پیشگیری کند. ضربه زدن با نوک یا کناره تیغه دارای امتیاز است. درست مانند اسلحه فلوره، ضرباتی که به خارج از ناحیه هدف برخورد کند، امتیاز ندارد. اما، برخلاف اسلحه فلوره، اصابت این نوع ضربات باعث توقف بازی نمی گردد، و شمشیربازی ادامه پیدا می نماید. قانون تقدم در اسلحه سابر کاربرد دارد و ضربه همزمان توسط داور قضاوت می گردد.

پوشش اصلی شمشیربازی

بیشتر پوشش های محافظت نماینده در ورزش شمشیربازی از پنبه سخت یا نایلون ساخته شده اند. علاوه بر این موارد، الیافتی به نام کولار در فرم های پیشرفته تر لباس ها به کار گرفته می گردد. نسبت استحکام به وزن کولار زیاد است، چراکه از پاراآرامید های سبک و قوی تشکیل شده است. کولار به صورت نخ یا تکه پارچه در پوشش های شمشیربازی وجود دارد.

ژاکت: ژاکت شمشیربازی دارای بندی است که از میان پاها می گذرد. طراحی ژاکت در فرم های مختلف تفاوت هایی دارد. در فلوره، ژاکت در امتداد کمر قرار می گیرد. همچنین یک پارچه گلوپوش اطراف یقه دوخته می گردد تا از ورود تیغه شمشیر به زیر ماسک و اطراف گردن جلوگیری گردد.

ماسک: ماسک دارای یک پیش بند است که از گردن مراقبت می نماید. این ماسک باید قدرت دوازده کیلوگرم بر سطح را در ناحیه تور فلزی جلو صورت و 350 نیوتون را در قسمت پیش بند تحمل کند. البته میزان مقاومت و اجزای دیگر ماسک در مسابقات بین المللی مختلف متنوع است.

دستکش: دستگیره شمشیر باید با یک دستکش مخصوص گرفته گردد. شمشیربازی دارای یک دستکش پوشیده و بلند است که از برخورد تیغه شمشیر به دست و ایجاد مصدومیت پیشگیری می نماید. وجود دستکش در دست دریافت بهتر شمشیر تاثیر زیادی دارد.

شلوارک مخصوص: در شمشیربازی یک شلوارک کوتاه تا زانو پوشیده می گردد. این شلوارک باید 10 سانتی متر از ژاکت را نیز پوشش دهد.

جوراب و کفش: جوراب های شمشیربازی بلند هستند و تا بالای زانوی ورزشکار را پوشش می دهند. کف کفش شمشیربازی صاف است. برای پیشگیری از پارگی کفش در حالت لانژ شمشیربازی، سطوح داخلی کفش تا حد زیادی تقویت شده اند.

اتصالات الکترونیکی: برای درج امتیازات به صورت الکترونیکی، شمشیرباز یک جلیقه با خاصیت فلزی به نام (lamè) را بر روی ژاکت به تن می نماید. برای مثال در انتهای یک فلوره الکترونیکی یک دکمه با سه پین (A, B, C) دارد. در پشت گارد محافظ شمشیر یک گیرنده وجود دارد. سیم متصل به بدن، اسلحه و جلیقه را به یک حلقه متصل می نمایند. در اسلحه های مختلف، به علت تفاوت در ناحیه هدف بدن شمشیرباز، پین های ذکر شده به پوشش های متفاوتی متصل می شوند تا در امر امتیاز دهی نقش خود را به خوبی ایفا نمایند.

منبع: setare.com