ابداع داربست مبتنی بر هیدروژل برای مهندسی بافت ماهیچه اسکلتی - وبلاگ بازسازی ساختمان

به گزارش وبلاگ بازسازی ساختمان، از دست دادن شدید ماهیچه های اسکلتی قابلیت بازسازی طبیعی بدن را دچار مشکل می نماید و به ناتوانی دائمی و ایجاد بار مالی قابل توجهی منجر می گردد.

در حال حاضر روش های جراحی فعلی به فرایند ضعیف بهبودی، جراحت های ثانویه در محلی که بافت اهدایی از آنجا برداشت شده و بعلاوه احیای ناقص عملکرد عضلانی منجر می گردد.

از سوی دیگر بیشتر استراتژی های مهندسی و احیای بافت نمی توانند محیط مکانیکی و بیولوژیکی مناسبی را برای نفوذ سلولی، تکثیر و تمایز میوژنیک فراهم نمایند.

به همین دلیل گروهی از محققان با همکاری محمد مهدی سمندری، لاله عباسی، آزاده مصطفوی و علی تمایل در پژوهشی یک داربست عضله اسکلتی نانومهندسی مبتنی بر هیدروژل ژلاتین متاکریلات (GelMA) را ابداع کردند که برای تکثیر و تمایز پیش سازهای عضلانی بهینه شده است.

داربست مذکور در آزمایش ها توانست آزادسازی فاکتور رشد یک (IGF-1، که مشابه انسولین است)را با استفاده از برهم کنش های الکترواستاتیک نانورس های LAPONITE یا (NCs) کنترل کند .IGF-1 نیز یک فاکتور رشد میوژنیک مهم به شمار میرود.

سطوح فیزیولوژیکی مرتبط با IGF-1 در طی یک رهاسازی کنترل شده در دو هفته حفظ شد. NC نیز توانست 50 درصد از IGF-1 آزاد شده را در هیدروژل حفظ کند.

همین امر تکثیر و تمایز سلولی را در مقایسه با هیدروژل هایی که در گروه کنترل استفاده شده بود به اندازه قابل توجهی بهبود بخشید.

داربست نانویی مذکور یک گزینه مناسب برای درمان آسیب های عضلانی شدید است.